Perendebaz Sokağı ve Çocukluğumuzun Kadir’i
Zaman dediğin şey tuhaf, değil mi? Daha dün gibi geliyor o sokaklarda koşturduğumuz günler… O sokak ki bizim için bir mahalleden çok daha fazlasıydı. Perendebaz, adeta bir çocukluk sahnesinin hiç eskimeyen dekoru. İşte tam da burada, hepimizin hayatına iz bırakan biri vardı: Kadir.
Kadir, çocukluğundan beri okula geç kalmayı neredeyse bir ritüel haline getirmişti. Sabahın köründe herkes dersin yolunu tutarken, o hâlâ uykulu gözlerle hazırlanır, çoğu zaman yetişemezdi. Hatta bazen yetişmeye çalışırken öyle bir koştururdu ki, okuldan çok maraton yarışına gidiyormuş gibi görünürdü. Ama Kadir’in esas özelliği bu değildi, onu unutulmaz yapan şey bambaşkaydı.
Mahallenin en kavgacı, en hareketli çocuğuydu. Kavgaya karışmadığı bir gün bile hatırlamıyoruz. Ama öyle kötü niyetli biri değildi, aksine, bazen iş olsun diye kavga ederdi. Bir de o meşhur akan burnu vardı! Ne zaman görsek bir elini kolunun tersiyle silerken bulurduk onu. Kim bilir kaç mendil harcanmadan çöpe gitmiştir onun yüzünden…
Tabii çocukluk yıllarımızın tek yıldızı Kadir değildi. Mahallemizin vazgeçilmez bir figürü daha vardı: Cemal Abi. Cemal Abi'nin bakkalı, bizim için adeta bir karargâh gibiydi. Kaşar salam ekmek almak için kaç kere sıraya girdik, kaç kere para yetmediği için Cemal Abi’nin "Tamam oğlum, sonra verirsin" dediğini duyduk, artık sayamıyoruz. Cemal Abi, bakkalından çok mahallemizin büyüğüydü, küçükken fark etmesek de bugün geriye dönüp bakınca onun bizdeki yerini daha iyi anlıyoruz.
Şimdi büyüdük, yaş 30'u geçti. Perendebaz'da oynayan çocuklardan, hayatın farklı köşelerine savrulmuş insanlara dönüştük. Ama ne olursa olsun, o günlerin hatırası hep içimizde bir yerlerde saklı. Hâlâ Whatsapp’ta bir grubumuz var: Perendebaz. Bazen bir şeyler yazıp gülüyoruz, bazen eskiyi yad ediyoruz. Az önce Kadir’e "Senin hakkında bir makale yazalım" dedim. O da "Ne yazacağız ki? Hayat hikayemiz Cemal Abi’den aldığımız kaşar salam ekmek mi?" diye cevap verdi. Belki de haklı. Belki gerçekten de fantastik bir hikâyemiz yok. Ama bu sokakta, bu mahallede yaşananlar bizim için birer roman kadar değerli.
Perendebaz’da büyümek, dostluk demekti. Kavgalar, oyunlar, gecikmiş okul sabahları, Cemal Abi’nin bakkalı… Hepsi hayatımızın bir parçasıydı. Şimdi uzakta da olsak, bazen tek bir mesajla o günlere dönmek mümkün. Ve işte bu yüzden, Perendebaz bizim için sadece bir sokak değil, bir çocukluk hatırası.
Yazar: Kadir'in Arkadaşı
0 Yorumlar